Pleisters

    

Ik ben gestopt met roken. Ja, dat is wel een prestatie moet ik zeggen. Ik rook al 30 jaar en eigenlijk ben ik al opgegeven, qua longen en hart en bloedvaten dan, maar toch denk ik mijn leven nog iets te rekken en daarom ben ik verleden jaar gestart met stoppen. Eerst gewoon stoppen. Pakje demonstratief weggegooid, en stoer een pakje kauwgom gekocht, gewone kauwgom. En dat voelde goed. Mijn vrouw fronste maar zei niets. Ik heb het drie uur volgehouden en toen heb ik mijn pakje sigaretten uit de vuilnisbak gevist en de kauwgom er in gemikt. Dat ging dus niet. Ik bestelde online een doos Champix van honderd euro en toen dat niet lukte een doos Zyban die nog duurder was. Dat werkte allebei niet lang en binnen de kortste keren rookte ik weer meer dan ooit. Maar ik ben nogal vastberaden en een doorzetter, dus ik ging naar een rooktherapeut. Na een paar consulten en 500 euro verder, had ik drie weken niet gerookt. Tot dat feestje van mijn vriend dat een beetje laat werd en waar een beetje gedronken werd. De volgende dag lag ik naast de bank en kwam erachter dat ik weer rookte. Ik had wel met mijzelf te doen, zeg. Ik probeerde nog de bio resonantie behandeling, accupunctuur, organische natuurbehandelingen, geurtherapie en hypnose. Tevergeefs. En toen was daar de pleister. Niet een pleister voor een wondje of zo, maar een pleister tjokvol met nicotine. Ik snapte er eerst niets van maar later begreep ik dat de nicotine dan zo door je huid naar je hersens wordt getransporteerd. En je hoeft de pleister niet eens op je hoofd te plakken. Geeft niet waar je hem plakt, het komt er wel. En dat werkte. Geen ontwenningsverschijnselen, het ei van Columbus. Het is een hele kuur van allerlei soorten pleisters, maar na een maand of zo, hoef je de pleisters niet meer en ben je er vanaf, ook van het roken. Ik was verbijsterd, maar wel heel blij. Ik heb daarna nooit meer gerookt. Nu was het destijds zo, dat ik nog wel wat andere eigenaardigheden had. Zo dronk ik nog wel eens met de kerst een glaasje cognac. En op niet-kerstdagen een glaasje wijn bij de lunch. En voor het avondeten een biertje met een jenever er bij. Whisky en Rum vond ik ook lekker. Na het avondeten dronk ik eigenlijk uitsluitend Berenburg. Dat beviel goed en er zitten gezonde kruiden in en het mooie is dat je er gewoon vijf, zes glaasjes van kan drinken zonder echt onderuit te gaan. Alleen op onze trouwdag dronk ik helemaal niet, dan wilde ik wel zo fit mogelijk zijn. Toen mijn familie zei dat ik teveel dronk, trok ik mij daar niet zoveel van aan, ook niet toen mijn vrouw het zei en ook niet toen mijn kinderen het zeiden. Dat veranderde echter toen ik eens een keer een scan kreeg van mijn lichaam en de dokter bezorgd riep dat hij mijn lever niet meer kon vinden op de scan. Daar schrok ik toch wel een beetje van. Achteraf viel het allemaal nog wel mee, maar mijn lever was wel aardig verschrompeld en had zich verstopt achter een van mijn nieren. De dokter adviseerde mij enige matiging met alcohol en daar gaf ik hem gelijk in. Maar dat kan ik helemaal niet. Ik kan niet matigen. Het is bij mij alles of niets, ik rook of ik rook niet en ik drink niet of ik drink veel. Dus besloot ik te stoppen met drinken. Maar hoe dan? Gewoon niet meer doen? Ja, ja, dat is makkelijk gezegd. En mijn vrouw vond daar ook wat van. En toen bedacht ik mij de pleisters, dat was de oplossing. Ik haalde een paar doosjes bij de apotheek en begon te plakken. Dat werkt anders dan bij nicotinepleisters. Hier zit echt geen alcohol in, maar wel stofjes die de ontwenningsverschijnselen doen verminderen. Cold Turkey ging ik om en het werkte. Sindsdien ben ik helemaal van de drank en helemaal aan de pleisters. Ik ben, volgens mijn vrouw, lichtelijk Bourgondisch aangelegd als het om eten gaat en ik mag graag speklappen bij mijn ontbijteitje eten, als lunch een Kapsalon met extra knoflooksaus en als diner een dubbele quarterpounder of twee. En als tussendoortje een patatje of een braadworst. Kortom, dit liet zich na 30 jaar wel aanzien en ik moest op dieet vond mijn huisarts. En mijn vrouw tetterde wel mee..! Ik begon niet eens meer aan dieetboeken of dieetpillen, maar rende rechtstreeks naar de apotheek voor….. natuurlijk: dieetpleisters. En ook dat werkte, en goed ook. De kilo’s vlogen er af en ik was allang op mijn streefgewicht, toen de kilo’s nog steeds verdwenen en ik snel moest stoppen met de pleisters, voor het te ver ging. Ik hoefde nog net geen anorexiapleisters. Had mijn vrouw daar weer commentaar op. En nu een jaar later zit ik onder de pleisters. Ik heb namelijk nog wel meer dingen waar ik vanaf wil. Ik heb een pleister tegen hoogtevrees, een pleister tegen claustrofobie, maar ook pleisters voor bacteriofobie, watervrees en leukofobie. Die laatste is trouwens veel minder leuk dan het er uit ziet, want dan heb je namelijk angst voor de kleur wit, dat mijn vrouw trouwens onzin vindt. Mijn vrouw heeft nogal commentaar op de kosten van al die pleisters. Maar dan zeg ik altijd dat ze blij moet zijn dat het geld dat zij verdient met kantoren schoonmaken s'avonds, zo goed wordt besteed.  Bovendien scheelt het veel geld dat ik nu pleisters draag tegen het gokken. Ik kocht nog wel eens een staatslot, deed een beetje aan wedden op paarden, honden en hanen en ik trek wel eens aan de handel. Ook roulette, poker en Blackjack doe ik niet meer door de pleisters, dus wat zeurt ze nou? Mijn linkerbeen zit voor mijn fobieën inmiddels helemaal vol met pleisters en ik begin aan mijn andere been. Ruimte zat zou je zeggen, maar ik heb nogal wat angsten en fobieën dus ook dat been is snel vol. Maar nu durf ik dan ook weer over pleinen te lopen, uit een diep bord te eten en in een vliegtuig te stappen. Voor mijn angsten voor dieren en insecten heb ik wel mijn hele buik vol moeten plakken met pleisters. Vooral om de angst voor grote honden weg te halen heb je grote pleisters nodig. Je zou denken dat je dan voor spinnen kleine pleisters voldoende zijn, maar dat is niet zo, ook kanjers. Samen met pleisters tegen angsten voor kippen, slangen, bijen, horzels en oesters was het compleet vol. Omdat ik lichtelijk bijgelovig ben, heb ik mijn rug aan moeten spreken als landingsplaats voor pleisters tegen bijgeloof. Mijn vrouw vindt dat maar niks en zegt dat dan ook steeds. In eerste instantie dacht ik dat het wel mee viel met het aantal. Zwarte katten die je pad kruizen en vrijdag de dertiende en dan ben je er wel zo’n beetje. Maar dat viel tegen. Ik heb nu op mijn rug pleisters tegen de gevolgen van spiegels breken en slapen op de dertiende verdieping van een hotel. Ook een pleister zodat ik niet meer de hele dag alles op hout loop af te kloppen en de hele dag op zoek ben naar klavertjes vier, hoefijzers en lieveheersbeestjes. De laatste stukjes lichaam zijn mijn armen en die gebruik ik om pleisters te plakken tegen mijn allergieën. Ik nogal last van hooikoorts en kan niet tegen huisstof. Vanwege dat laatste moet mijn vrouw elke dag drie keer stofzuigen. Daar vind ze ook wat van. En dan nog mijn voedselallergieën. Daar heb ik er nogal wat van en daar heb ik allemaal pleisters voor. Op mijn rechterarm. Dus kan ik weer alles eten. Ik eet weer lekkernijen die propvol met gluten zitten en zakken vol noten en pinda’s, drink liters rauwe koemelk en eet bakken vol soja en schelpdieren.        
       
Dus eigenlijk ben ik een heel tevreden mens. Ik kan niet naar het strand of de sauna, maar dat zijn dan ook mijn enige beperkingen. Voor de rest kan ik alles doen. Er is een allergie die ik nog niet heb aangepakt: contactallergie. Ja, dat bestaat echt en in mijn geval gaat het dan over mijn vrouw. Ik ben namelijk allergisch voor dat gekakel van haar over mijn pleisters. Ik moet naar de drogist voor een pleister hiervoor.  Maar dat kan een gewone pleister zijn, voor op haar mond.
      
NB ik krijg nog wel eens de vraag van mensen of ik ook toevallig niet verslaafd ben aan drugs. Ik snap niet hoe ze daarbij komen, maar goed. Nou, op een paar onschuldige paddo's, poppers, wat XTC, MDMA, crack en ketamine na, gebruik ik dat niet. Ik heb voor de zekerheid wel wat pleisters geplakt voor het hele pallet aan drugs dat er bestaat. Je weet maar nooit...

© Ghans Dorrebrein